Bobrowisko / O bobrach / Bobry w Polsce

Już w X wieku bóbr był w Polsce otaczany opieką udzielnych książąt, a polowania na niego wiązały się z przywilejem władzy. Mimo zarezerwowania polowań dla niewielkiej grupy myśliwych, liczebność bobrów sukcesywnie zmniejszała się. Jeszcze do XIII wieku utrzymywano specjalnych ludzi - bobrowniczych, do których zadań należało odławianie bobrów, ich ochrona i dokarmianie w zimie, a także prowadzenie selekcji na korzyść bobrów czarnych o bardzo cennym futrze. Sytuacja pogorszyła się między XII a XIV wiekiem, kiedy to dobra królewskie zaczęły przechodzić na własność klasztorów, kościołów i dygnitarzy świeckich oraz powszechnie wprowadzono niemieckie prawo osadnicze uwalniające poddanych od odpowiedzialności za zabicie bobra. W ciągu następnych wieków regres populacji bobrów był coraz szybszy. Po pierwszej wojnie światowej bobry zachowały się jedynie w dorzeczach Niemna i Prypeci. W 1928 roku wielkość populacji szacowano na 235 sztuk. Gatunek objęto bardziej skuteczną ochroną na mocy aktów prawnych z 1919 oraz 1934 roku. W 1939 roku liczebność populacji wynosiła ok. 400 sztuk.

Po drugiej wojnie światowej, w 1948 i 1949 roku zakupiono 26 bobrów z Woroneża (dzisiejsza Federacja Rosyjska) i wypuszczono je na Biebrzy i Oliwie. W 1958 roku bobry z Woroneża zostały użyte do założenia farmy bobrów w Stacji Doświadczalnej Polskiej Akademii Nauk w Popielnie. Jednocześnie bobry zaczęły migrować do Polski z Litwy i Białorusi. Ich liczebność bobrów pozostawała jednak niska i nie przekraczała kilkuset sztuk, a zasięg populacji ograniczony był jedynie do północno-wschodnich rubieży Polski. W tej sytuacji, w 1974 roku, Zakład Doświadczalny PAN w Popielnie z inicjatywy profesora Wirgiliusza Żurowskiego przedstawił Program Aktywnej Ochrony Bobra Europejskiego. Polegał on głównie na corocznym przesiedlaniu na tereny całej Polski kilkudziesięciu sztuk bobrów wyhodowanych na farmie w Popielnie, oraz dzikich - odławianych z Suwalszczyzny. Profesor Żurowski kierował całą akcją, aż do przedwczesnej śmierci w roku 1992. Dzięki jego zaangażowaniu oraz pracy członków Polskiego Związku Łowieckiego, dzisiejsza (rok 2000) populacja bobrów osiągnęła poziom ok. 18 000 sztuk.